بروکر فارکس
بروکر فارکس کیست؟
بازار مبادلات ارز به خاطر اهیمت و کاربرد در سطح جهانی، یک بازار 24 ساعته است. مشتریان بروکر فارکس عموما شامل معاملهگران خرد (یا اصطلاحا تریدرها) بوده که از این پلتفرمها برای تحلیل قیمت ارزها یا سایر داراییهای ارائه شده توسط کارگزاری، استفاده میکنند. تریدرها همچنین میتوانند شامل شرکتهای خدماتی بزرگ مالی باشند که به نمایندگی از بانکهای سرمایهگذاری و سایر مشتریان، مبادلات را انجام میدهند. هر کارگزاری فارکس تنها بخش کوچکی از حجم عظیم بازار ارز را اداره میکند.
جایگاه کارگزاری Forex
بیشتر مبادلات ارزی بین جفت ارزهای 10 کشوری است که G10 را تشکیل میدهند. کشورها و واحدهای پولی آنها عبارتند از: دلار آمریکا (USD)، یورو (EUR)، پوند استرلینگ (GBP)، ین ژاپن (JPY)، دلار استرالیا (AUD)، دلار نیوزلند (NZD)، کانادا. دلار (CAD) و فرانک سوئیس (CHF) که به این ارزها، ارزهای ماجور یا Major فارکس گفته میشود.
اکثر بروکرها به مشتریان اجازه میدهند تا با ارزهای دیگر از جمله ارزهای بازارهای نوظهور نیز معامله کنند. به کمک بروکر فارکس، یک معاملهگر با خرید (یا فروش) یک جفت ارز، معامله را آغاز کرده و سپس با فروش (خرید) همان جفت ارز، معامله را خاتمه میدهد.
برای مثال، معاملهگری که میخواهد یورو را با دلار آمریکا مبادله کند، جفت ارز EUR/USD را میخرد. این جفت ارز معادل خرید یورو با دلار آمریکا است. برای بستن معامله، معاملهگر این جفت ارز را فروخته که به عبارتی، معادل خرید دلار آمریکا با یورو است.
اگر نرخ تبادل ارز زمانی که معاملهگر معامله را می بندد، بالاتر باشد، معاملهگر سود کرده، در غیر این صورت، معاملهگر متحمل ضرر خواهد شد.
افتتاح حساب در بروکر فارکس
افتتاح حساب معاملاتی فارکس این روزها بسیار ساده بوده و میتوان آن را به صورت آنلاین انجام داد. قبل از شروع معامله، بروکر فارکس از مشتری خود میخواهد که مبلغی را به عنوان دیپازیت به حساب جدید واریز کنند. بروکرها همچنین مبلغی را به عنوان اهرم به مشتریان ارائه میدهند تا بتوانند مبالغ بیشتری نسبت به سپرده خود معامله کنند. بسته به کشوری که معاملهگر از آنجا معاملات خود را انجام میدهد، این اهرم میتواند 30 تا 400 (و حتی در بعضی موارد تا 3،000) برابر مقدار موجود در حساب معاملاتیاش باشد. اهرم بالا، ریسک معاملات فارکس را به شدت افزایش داده و ممکن است باعث از دست رفتن سرمایهی تریدر شود.
محل درآمد کارگزاری ها
بروکر فارکس به سه صورت کارمزد دریافت میکند. اولین مورد از طریق اسپرد قیمت خرید و فروش یک دارایی (تفاوت بین قیمت ارائه شده توسط خریدار و قیمت ارائه شده توسط فروشنده) است. به عنوان مثال، زمانیکه جفت ارز EUR/USD خریداری میکنید، مبلغ دلار برای خرید 1.20010 و برای فروش 1.20022 قیمت گذاری شده است، اسپرد بین این دو قیمت معادل 0.00012 بوده که معادل 1.2 پیپ است. وقتی یک مشتری خرده فروشی پوزیشنی را با قیمت خرید باز میکند و بعدا آن را با قیمت فروش میبندد، بروکر فارکس، این مقدار اسپرد را دریافت میکند.
دومین مورد دستمزد کارگزاریها، از طریق دریافت کمیسیون است. برخی از بروکرها برای هر معامله و برخی دیگر نیز بر مبنای حجم معامله شده (بر مبنای لات) مبلغ کارمزدی را با نام کمیسیون دریافت میکنند. میزان کمیسیون عموما اندک بوده و عموما بین 0 تا 10 دلار به ازای هر لات معاملاتی است.
رقابت بین بروکرها فارکس در حال حاضر بسیار بالا بوده و اکثر کارگزاریها به این نتیجه رسیدهاند که باید تا حد امکان، مبالغ کارمزد را کم کنند تا مشتریان بیشتری را جذب کنند. بسیاری از کارگزاریها در حال حاضر کارمزدهای معاملاتی را تا نزدیک به صفر کاهش دادهاند.
آخرین محل درآمد کارگزاری، چیزی با عنوان بهره شبانه یا SWAP است. بعضی از کارگزاریها به ازای معاملاتی که بیش از یک روز باز باشند، مبلغ اندکی را به عنووان بهره شبانه دریافت میکنند. البته باید توجه داشت که امکان تبدیل حساب به حساب بدون بهره (یا اصطلاحا حساب اسلامی) در بسیاری از کارگزاریها ارائه شده است.
رگولاتوری بروکر یا رگوله فارکس چیست؟
بروکرها به عنوان یک سازمان بینالمللی و فعال در بازارهای مالی، باید پیش از شروع به فعالیت و جذب مشتری، مجوز فعالیت خود را از سازمانهای محلی یا بینالمللی دریافت کنند. این مجوز با نام رگولاتوری یا اصطلاحا رگوله شناخته میشود. رگولاتوری برای بروکرها، دقیقا همانند مجوز فعالیت بورس ایران برای کارگزاریهای بورس ایران است.
اهمیت رگولاتوری در ایران
در حال حاضر، ایران و بانکهای ایرانی در لیست تحریمهای بینالمللی بوده و رگولاتوریهای معبتر جهانی همانند CySec و NFA و FCA و …، بروکرها را از حضور در ایران منع کردهاند. به همین جهت نیز هیچ رگولهای به بروکرهای فارکس اجازهی فعالیت در ایران را نداده، بنابراین، این کارگزاریها عموما با مجوزهایی که نمیتوان آنها را خیلی معتبر دانست، در ایران فعالیت میکنند.
رگولههایی که به بروکر اجازهی فعالیت در ایران را میدهند، از مدل آفشور بوده و عملا اعتبار بسیار کمی برای کارگزاری به همراه دارند. اما به هر حال، داشتن رگوله، یکی از نکات مهم برای انتخاب بروکر است. در مقالهی دیگری، راهنما و اصول کامل انتخاب بروکر برای تریدرهای ایرانی را به همراه ردهبندی کارگزاریها، ارائه کردهایم.
بروکر یک شرکت مالی واسطه است که دسترسی به جفت ارزهای فارکس و دیگر داراییهای معاملاتی را برای سرمایه گذاران این بازار (تریدرها) فراهم میکند. کارگزاری فارکس در ازای ارائهی این خدمات، کارمزدهای خود را از روی معاملات دریافت میکند.
وظیفهی اصلی کارگزاری فارکس، پیدا کردن طرف دیگر معاملات است. برای مثال، هنگامیکه یک تریدر قصد خرید یک داریی را داشته باشد، کارگزار سمت دیگر معامله (یا همان فروشنده) را پیدا کرده و با متصل کردن این دو سفارش به یکدیگر، هم معامله را جوش داده و هم کارمزد خود را از آن دریافت میکند. در بعضی موارد، اگر طرف دوم معامله وجود نداشته باشد (تقاضایی برای خرید/فروش نباشد)، کارگزاری فارکس برای جلوگیری از تشکیل صف خرید و فروش، خود سمت دیگر معامله را بر عهده خواهد گرفت.
هر کارگزاری فارکس، به سه روش مختلف از معاملات درآمد کسب میکند:
- اسپرد (تفاوت قیمت خرید و فروش)
- کمیسیون (بر مبنای حجم معاملات)
- بهره شبانه (باز بودن معاملات بیش از 24 ساعت)
رگولاتوری یا همان رگوله، به معنای مجوز فعالیت (به نوعی جواز کسب) در سطح کشور یا جهان بوده که توسط نهادهای ملی یا بینالمللی جهانی به کارگزاری داده میشود. گرفتن رگوله، منوط به رعایت قوانین مالی و خدماتی توسط کارگزاری بوده و به نوعی، بیانگر اعتبار و صحبت عملکرد بروکر است.
سلام
وقت بخیر
سپاس از زحماتی که کشیدید.
آدرس وب سایت من است
لطفا اگر پیشنهاد یا مورد همکاری است درخدمت شما هستم
باتشکر
Hosein
33